رضایت مندی کارورزان پزشکی و اساتید از اجرای آزمون داپس در دانشگاه آزاد اسلامی مشهد سال ۱۳۹۱

مقدمه: ارزیابی بخش اساسی و لاینفک پزشکی است. یک روش مطلوب ارزیابی دانشجو، علاوه بر معتبر و روا بودن باید دارای تأثیر مثبت بر یادگیری دانشجو، قابل اجرا و مورد قبول اساتید و دانشجویان نیز باشد، لذا این پژ‍وهش با هدف بررسی رضایت مندی دانشجویان و اساتید از آزمون داپس در ارزیابی دانشجویان انجام گرفت. روش ها: این مطالعه آزمایشی به روش تک گروه پس آزمون بود که در آن 60 کارورز پزشکی در بخش اورژانس بیمارستان های آموزشی 22 بهمن و آریا مشهد، پس از اخذ رضایت آگاهانه و آموزش و توجیه نسبت به اجرای روش ارزیابی داپس در دوره یک ماهه بخش اورژانس، وارد مطالعه شدند. آزمون گران (23 نفر) شامل اساتید گروه و سایر افراد حرفه ای مثل پرستاران بخش بودند. انتخاب هفت مهارت پایه پزشکی و تهیه چک لیست های ارزیابی مهارت ها توسط پانل خبرگان انجام گرفت و دانشجویان دو مهارت را از این میان انتخاب و به روش داپس اجرا نمودند. یک پرسشنامه پژوهشگر ساخته در مقیاس لیکرت (نمره صفر تا 3) جهت بررسی دیدگاه دانشجویان و آزمون گران در حیطه های قابلیت اجرا، اثرات آموزشی و رضایت مندی پس از تأیید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از آزمون تی student یک نمونه ای و دو نمونه ای استفاده شد. نتایج: از دید دانشجویان قابلیت اجرا، تأثیرات آموزشی و رضایت مندی امتیازات به طور معناداری از عدد 50 (متوسط نمره مورد انتظار) بیش تر بود و تأثیر آموزشی و یادگیری در این میان از بالاترین امتیاز (8/14±78) برخوردار بود. رضایت مندی از نظر آزمون گران در زمینه های یاد شده نیز به طور معناداری بیش از عدد 50 بود. رضایت مندی از آزمون دراین میان از بالاترین امتیاز (6/11±7/76) برخوردار بود. نتیجه گیری: با توجه به منطبق بودن ارزیابی به شیوه داپس بر اهداف عملکردی کوریکولوم پزشکی و نظر دانشجویان و آزمون گران که آن را یک روش ارزیابی قابل قبول و با قابلیت اجرایی در مراکز آموزشی درمانی موجود دانستند و از اجرای آن رضایت مندی داشتند، بنابراین اجرای آن در ارزیابی صلاحیت های بالینی دانشجویان پزشکی سال آخر توصیه می گردد.